DYSKUSYJNE FORUM PSZCZELARSKIE POD PATRONATEM PASIEKI MICHAŁÓW

KrzysztofZ98 · Gość

Miód „burziański” (pochodzący z Rejonu Burziańskiego w Baszkirii) miód bartny oraz mód wirowany pod względem jakościowym znacznie przewyższają wymagane normami standardy. Unikalne właściwości burziańskiego miodu wynikają z warunków przyrodniczych i pożytkowych terenu, na którym jest pozyskiwany oraz z właściwości genetycznych burziańskich bartnych pszczół.

Miód bartny to produkt spożywczy wysokiej jakości. Wyróżnia się szczególnym smakiem, aromatem oraz właściwościami leczniczymi i dietetycznymi. Jest on wytwarzany tylko w Rejonie (powiecie) Burziańskim na ograniczonym terenie. Rejon Burziański to jeden z najbardziej interesujących pod względem pszczelarskim obszar Republiki Baszkirii. Warunki przyrodnicze i ludnościowe są tam dzisiaj podobne jak przed kilkuset laty. Przetrwała tam i oparła się zmieszańcowaniu miejscowa burziańska pszczoła bartna. Bardzo bogata jest, charakterystyczna dla tego regionu, roślinność miododajna.
Większą część tego rejonu zajmują lasy, w których występują liczne rośliny miododajne. Najbardziej obfitych pożytków dostarczają: klon ostrolistny, lipa sercolistna, około 15 gatunków wierzb, tawuła wiązolistna, wierzbówka wąskolistna, dzika malina i porzeczka. Główny pożytek letni trwa tylko dwa, trzy tygodnie i do jego wykorzystania są potrzebne wyjątkowo pracowite pszczoły. Właśnie takie cechy – umiejętność zebrania w krótkim czasie maksymalnej ilości miodu, a także wytrzymałość, zimotrwałość i odporność na choroby posiada pszczoła „Burzianka”. To jej genotypowi burziański miód bartny zawdzięcza swoje szczególne właściwości.

Unikalność burziańskiego miodu wynika również z tego, że pozyskuje się go tradycyjnym bartniczym sposobem. Miód ten jest bardziej atrakcyjny od miodu pozyskiwanego z uli ramowych zarówno pod względem smakowym, jak i składu chemicznego. Jest on najczęściej barwy jasnobrązowej i zawiera wosk oraz pierzgę. Jest dojrzały, zawiera dużo mikroelementów i nie ma żadnych szkodliwych domieszek. Badania laboratoryjne wykonane w Centrum Standaryzacji i Certyfikacji Republiki Baszkirii wykazały, że burziański miód bartny różni się od wirowanego. Bartny ma słodki, przyjemny smak, z posmakiem pyłku i wosku, oraz przyjemny aromat, bardzo intensywny. Burziański miód wirowany też ma znakomity, słodki smak i przyjemny miodowy zapach, lecz bez intensywnego posmaku i dodatkowych odczuć zapachowych. Te są właściwe tylko miodowi bartnemu.
W stosunku do miodu bartnego przyjęto bardzo wysokie wymagania normatywne. Zawartość wody nie może przekraczać 15,7%, a w wirowanym miodzie burziańskim – 19,2%, podczas gdy norma krajowa dopuszcza zawartość wody do 21%. Zawartość sacharozy nie więcej niż odpowiednio: 0,7% i 5,3% (norma krajowa 6,0%). Zawartość cukrów redukujących nie mniej niż 90,6 i 89,6% (norma – min. 82%), liczba diastazowa 30,1 i 21,2 (norma – 7).

Wziąwszy pod uwagę te wskaźniki, wirowany miód burziański przewyższa wymagania przyjęte dla standardu, a bartny przewyższa je wielokrotnie. Wyjątkowy smak i aromat tego miodu wynika również z jego składu chemicznego – wysokiej zawartości glukozy i fruktozy, wysokiej liczby diastazowej i odwrotnie, małej zawartości sacharozy i wody oraz niskiej kwasowości. Tradycyjny burziański miód wirowany osiąga cenę 1,5 – 2 razy wyższą niż miód z innych regionów Rosji, a miód bartny 3,5 – 5 razy wyższą.

źródło: [link widoczny dla zalogowanych]