DYSKUSYJNE FORUM PSZCZELARSKIE POD PATRONATEM PASIEKI MICHAŁÓW

Gandalf

[link widoczny dla zalogowanych]

Adoptuj pszczołę" to najnowsza akcja Greenpeace, której celem jest zbudowanie 100 hoteli dla owadów zapylających w różnych miastach w Polsce. "Dzikie zapylacze", jak mówią o nich działacze Greenpeace, stanowią kluczowy element ekosystemów. Równo skoszone trawniki, czy starannie zgrabione liście, a nie jak mogło się wydawać - hałas i zanieczyszczenie powietrza, powodują, że dla wielu z nich zielone obszary miejskie to pustynia.

Źródło:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Petrus

(Artykuł koordynowany przez Redakcję czasopisma "Pasieka" ale w końcu nieopublikowany, stąd za wiedzą i zgodą Redakcji zamieszczam tutaj)

Adoptuj pszczołę

Piątego września 2013r. inaugurowano w Warszawie akcję „Adoptuj pszczołę”. Organizacje takie jak Greenpeace Polska i Against Gravity, a także Cafe Kulturalna urządziły w centrum miasta „pszczeli wieczór”. Niezwykłą kampanię otworzyła o godzinie 20 w kinie Atlantic polska premiera filmu pod tytułem „Więcej niż miód” reżyserii Markusa Imhoofa. W dalszej części programu znalazł się koncert zespołu RITA PAX Pauliny Przybysz a także utwór Niedźwiedź i Dzikie Zapylacze (pszczele wydanie Niedźwiedzia w Lesie) w wykonaniu znanego didżeja Envee (Maciej Goliński). Wydarzenie to, miało miejsce w Cafe Kulturalna w Pałacu Kultury i Nauki.

Piotr Nowotnik

Dochód z biletów na koncert oraz złotówka z każdego biletu na film, a także zysk z dodatkowych atrakcji w Pałacu Kultury i Nauki wesprze nowy projekt Greenpeace „Adoptuj pszczołę". Kampania, którą otwarto tego dnia, polega na zbudowaniu stu „hoteli” dla dzikich owadów zapylających w stu różnych miastach Polski. Kilkanaście czterogwiazdkowych hoteli powstanie w samej stolicy. Dzikie pszczoły i inne owady zapylające będą mogły znaleźć w nich schronienie oraz miejsce pod budowę gniazda. Organizatorzy kampanii, szacują, że jeden hotel będzie kosztował kilkaset złotych. Specjalnie zbudowane i ocieplone uliki zostaną postawione w miejskich parkach, ogródkach działkowych i ogrodach wiosną 2014 roku. Jak twierdzą Opiekunowie akcji, korzyści z akcji będą dwustronne, owady znajdą schronienie przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi oraz miejsce do rozwoju i rozmnażania, będą mogły przetrwać zimę, a swoją obecnością będą zapylały pobliskie kwiaty, drzewa i ewentualne uprawy, ubogacając ekosystem. Zauważono, że jednym z problemów jest brak miejsca dla nich w aglomeracjach miejskich, w których mogłyby zakładać gniazda. Nieświadomie niszczymy ich naturalne siedliska, troszczymy się o profesjonalny wygląd ogrodów, tarasów a zapominamy o ich mieszkańcach. Przykładem są równo skoszone trawniki czy starannie zgrabione liście.

Autorzy strony [link widoczny dla zalogowanych] zauważają, że ponad połowa rodzin pszczołowatych, zaliczana jest do gatunków zagrożonych. Populacje niektórych (w tym pszczoły miodnej) maleją od wielu lat. Większość wszystkich parków i zielonych przestrzeni jest zbyt jałowa, by mogły w niej przetrwać różne gatunki „dzikich zapylaczy”. Obserwacje w ostatnich kilku latach pokazują, że liczba owadów zapylających drastycznie spada, a kiedy jest ich za mało, zostaje zaburzony cykl życiowy roślin i zwierząt. Owady zapylające są kluczowym składnikiem właściwie funkcjonujących ekosystemów, dzięki ich pracy inne zwierzęta mają dostateczne pożywienie. Takie hotele dla owadów zapylających są coraz bardziej popularne wśród sympatyków pięknych ogrodów i sadowników. Owady zapylają różne uprawy, w tym plantacje owoców, warzyw, drzew i roślin ozdobnych. Są więc szczególnie pożądane na terenie ogródków działkowych, ale także w parkach i innych zielonych strefach miasta. Odpowiednio zapylone drzewa dają np. nasiona, którymi żywi się dzikie ptactwo. W budowanych hotelach znajdą schronienie różne gatunki zapylaczy, głównie pszczoły samotnice, m.in. murarki, samotki, porobnice i trzmiele. Będą mogły w nich zamieszkać także bzygi należące do rodziny muchówek. To także gniazda dla innych pożytecznych owadów: złotooków i biedronek. Założyciele kampanii stawiają na jakość w budowaniu ulików, będą to duże i stosunkowo skomplikowane struktury, o kubaturze nawet do 3 metrów sześciennych. Każdy z hoteli będzie zadaszony. Taka konstrukcja zbudowana będzie z wielu starannie wyselekcjonowanych i przemyślanych materiałów: słomy, kory, drewna, gliny, potłuczonych doniczek glinianych, pokruszonych kawałków cegieł. Oprócz tego w hotelach znajdą się tyczki bambusowe, patyki, maty słomiane, suche liście i trawy, kamienie, dachówki. Dobór materiałów uzależniony będzie od danego gatunku owadów. Przykładem takiego postępowania jest przypadek pszczół murarek, które lubią zakładać gniazda w suchej trzcinie lub w bambusowych tyczkach, których wyloty zalepiają gliną. Domek dla trzmieli powinien być wyścielony np. suchymi liśćmi. W jednym hotelu będą mogły zamieszkać różne gatunki owadów. Całość będzie zabezpieczona ochronną siatką przeciwko np. szerszeniom.

Wielu Czytelników mogłoby sobie zadać pytanie, dlaczego nie postawiono w tej akcji na lidera owadów zapylających czyli pszczołę miodną. W rozmowie telefonicznej z koordynatorką projektu - Panią Katarzyną Jagiełło dowiedziałem się, że problemem okazały się przeszkody prawne, które nie zezwalają na trzymanie pszczół miodnych w dużych miastach. Stąd, uliki przeznaczone są głównie dla dzikich owadów zapylających. Postawienie hotelu to tylko pierwszy krok. Ulikami będzie się opiekowała specjalna grupa z ramienia organizacji Greenpeace Polska. Ich praca będzie polegała na doglądaniu owadów, ewentualnych naprawach i okresowej dezynfekcji hoteli, zapobiegającej różnym chorobom i pasożytom. Wymagane będzie stałe monitorowanie ich stanu oraz uzupełnianie materiałów. Ważnym aspektem jest bezpieczeństwo okolicznych mieszkańców. Pszczoły samotnice nie żądlą, podobnie jak owady z rodziny bzygowatych. Samice trzmieli (królowe i robotnice) posiadają żądła i sprowokowane, w obronie gniazda, mogą zaatakować. Jednak z reguły nie są agresywne, przypadki użądleń pojawią się bardzo sporadycznie. Trzmiele w przeciwieństwie do pszczół miodnych nie umierają po użądleniu, a ich jad jest o wiele mniej toksyczny dla człowieka niż jad pszczoły miodnej.

Taki hotelik „o niższym standardzie” można zbudować własnoręcznie, wystarczy pęczek trzciny lub tyczek bambusowych osłoniętych od wiatru i deszczu. Oprócz budowy hotelików, Fundacja Greenpeace Polska zajmie się także programami edukacyjnymi opartymi na ochronie pszczół. Kampania skierowana jest przede wszystkim do uczniów, a także do ogrodników, oddającym się swojej pasji w miastach. Członkowie omawianej organizacji walczą też o zakaz stosowania szkodliwych środków ochrony roślin, wspierają polskich pszczelarzy i pszczelnictwo.

Organizatorzy projektu zapraszają na swoją stronę internetową, którą podałem powyżej. Można na niej zaadoptować wirtualną pszczołę. Każdy zaadoptowany owad to 2 zł przeznaczone na główny cel czyli budowlę hoteli.

Kampania wzorowana jest na angielskiej akcji „Adoptuj ul”. Tamtejsza organizacja pszczelarska stawia ule z pszczołami na posesjach ogrodników, rolników, bądź chętnych początkujących pszczelarzy zapoznając ich wcześniej z „instrukcją” obchodzenia się z pszczołami. Koszt rójki wynosi 30 funtów. Cel jest jeden: namnożyć kolonie pszczół miodnych. Angielski związek pszczelarski deklaruje pomoc początkującym adeptom pszczelarstwa w formie praktyk oraz dostęp do materiałów, z których mogliby zapoznać się z teorią. Jest to świetny pomysł na rozpowszechnienie tematu wymierania owadów zapylających, a także na zachęcenie nowych osób do podjęcia hodowli pszczół i pozyskiwania własnego, ekologicznego miodu.

Błędem byłoby nie wspomnieć o dominującej części wieczoru czyli adaptacji filmowej. Film, który otworzył akcję „Adoptuj pszczołę” pt. „Więcej niż miód” został wyprodukowany w 2012 roku. Reżyserem jest wspomniany już we wstępie Markus Imhoof. Wypowiadają się w nim pszczelarze, naukowcy i rolnicy z różnych zakątków świata. Ukazane są różne rasy pszczół. Koordynatorka kampanii, Pani Katarzyna Jagiełło powiedziała, że na festiwalu premierowym pszczelarze po obejrzeniu tego filmu stwierdzili, że nawet przy przeglądach rodzin pszczelich nie można napotkać się z tak zdumiewającymi obrazami i widokami jakie ukazano w tym niezwykłym filmie. Osobiście mogę potwierdzić te słowa. Film koncentrował się na kilku aspektach obejmujących: zróżnicowaną pracę pszczelarza (ukazaną na przykładzie rodziny w trzech pokoleniach, w różnych czasach), utajone życie pszczół i ich rolę w zapylaniu i cykl życiowy, zjawisko masowego wymierania opartego o używanie środków ochrony roślin, choroby i roztocza pszczół. Nie pominięto wątków różnorodności genetycznej, kwestii importów czy tematu pszczół afrykańskich, które uciekły w przeszłości z laboratorium w Brazylii. Ciekawym zabiegiem okazały się ujęcia panoramiczne, np. wirujące niebo wokół uwiązanej rójki. Występują liczne retardacje, które potęgują nasze pozytywne wrażenia, np. spowolnione powracanie zbieraczek do ula. Duże wrażenie robią szczegółowe zbliżenia, np. wygryzającej się matki z matecznika. Nie pominięto znanej sytuacji w Chinach – kiedy tamtejsi sadownicy własnoręcznie zapylali drzewa owocowe. Uważam, że film odniósł niebywały sukces. Po filmie słyszałem wiele pozytywnych opinii wśród gości, niektórzy byli zdziwieni jak wielkie potrafią być te małe stworzenia. Przysłuchiwałem się również anglojęzycznym gościom, którzy również byli pod ogromnym wrażeniem jako laicy w tym temacie.

W mojej skromnej ocenie, powinno wystartować więcej takich projektów, przy których my pszczelarze mamy obowiązek się angażować. Dzięki większej ilości takich akcji i nowych filmów edukacyjnych, które uświadamiają społeczeństwo, szansa na przetrwanie pszczół i innych zapylaczy znacznie się zwiększy.

Piotr Nowotnik

Z Panią Katarzyną Jagiełło - Koordynatorką Projektu

Gucio

[link widoczny dla zalogowanych]